Zon Ekonomi Khas Johor-Singapura Pemacu Pertumbuhan Ekonomi dan Pelaburan Strategik
Dengan termeterainya perjanjian pada 6 Januari, Zon Ekonomi Khas Johor-Singapura secara rasmi telah dilancarkan. Rancangan kerjasama rentas sempadan ini dengan pantas menarik perhatian pelabur tempatan dan antarabangsa. Dalam bulan pertama sahaja, Invest Malaysia Facilitation Centre Johor telah menerima lebih daripada 80 pertanyaan daripada syarikat tempatan dan multinasional yang berminat untuk meneroka serta melabur di zon ini.
Kerajaan Malaysia telah merangka pelbagai insentif cukai untuk 11 sektor utama yang menjadi fokus zon ini. Pada masa yang sama, kerajaan negeri Johor juga telah melancarkan IMFCJ yang merupakan pusat perkhidmatan pelaburan sehenti pada hari Selasa lalu bagi mempermudah prosedur kelulusan pentadbiran serta memastikan projek pelaburan dapat direalisasikan dengan cepat. Sebagai bukti komitmen yang kukuh, kerajaan persekutuan telah memperuntukkan RM5 bilion khusus untuk pembangunan infrastruktur di zon ini, bertujuan mewujudkan persekitaran perniagaan yang lebih kondusif.
Kami juga sedang bekerjasama dengan firma perunding terkemuka untuk merangka pelan induk zon ini, yang akan diumumkan pada waktu yang sesuai. Ini bertujuan untuk memberikan pemahaman yang jelas kepada rakyat Johor mengenai hala tuju pembangunan, perincian perancangan serta potensi manfaat yang boleh diperoleh, sekali gus membangkitkan keyakinan dan penyertaan masyarakat dalam projek ini.
Namun begitu, kami sedar bahawa di sebalik peluang besar ini, terdapat juga cabaran yang perlu dihadapi. Untuk memastikan Zon Ekonomi Khas Johor-Singapura dapat berkembang dengan stabil dan mengekalkan daya saing jangka panjang, ia bukan sahaja menjadi tanggungjawab kerajaan, tetapi juga memerlukan kerjasama erat daripada sektor korporat, institusi pendidikan, dan seluruh masyarakat. Selain menarik pelaburan syarikat-syarikat besar, pembangunan perusahaan kecil dan sederhana (PKS) yang berpangkalan di Johor juga adalah kritikal. PKS memainkan peranan penting dalam rantaian bekalan syarikat multinasional serta menjadi tunjang kepada peluang pekerjaan dan pertumbuhan ekonomi tempatan.
Sebagai contoh, syarikat terkenal dunia Dyson telah beroperasi di Johor selama hampir 25 tahun, dan kejayaan mereka tidak terlepas daripada sokongan pembekal tempatan seperti SKP Resources, V.S. Industry, dan MyBrush. Syarikat-syarikat ini bukan sahaja membekalkan komponen penting tetapi juga meningkatkan keupayaan automasi mereka melalui kerjasama strategik, seterusnya menyertai rantaian bekalan global. Begitu juga dengan Kompleks Bersepadu Petrokimia Pengerang, di mana kehadiran syarikat gergasi seperti Petronas dan Dialog Group telah merangsang pertumbuhan pesat syarikat kejuruteraan, logistik, dan pembekal komponen tempatan, menjadikan mereka sebahagian daripada ekosistem industri petrokimia yang kukuh. Oleh itu, selain menarik projek berskala besar, kerajaan dan syarikat utama perlu menyokong PKS untuk meningkatkan keupayaan mereka dalam Industri 4.0, termasuk automasi, integrasi data, dan pembuatan berketepatan tinggi, bagi memperkukuh daya saing keseluruhan rantaian bekalan.
Di samping itu, kelewatan dalam pembangunan infrastruktur dan kelemahan dalam kelulusan pentadbiran merupakan isu utama yang pernah menghambat perkembangan koridor ekonomi di Malaysia sebelum ini. Jika pelabur tidak dapat melihat kemajuan nyata dalam tempoh yang singkat, meskipun terdapat insentif menarik, kepercayaan mereka tetap berisiko terhakis.
Satu lagi cabaran yang berpotensi menghalang kejayaan zon ini ialah kekurangan tenaga kerja mahir. Zon ini memberi tumpuan kepada sektor pembuatan berteknologi tinggi dan perkhidmatan, namun tenaga kerja perkilangan di Johor pada masa ini masih tertumpu kepada operasi tradisional dan kurang mahir dalam bidang seperti analisis data dan penyelenggaraan peralatan canggih. Jika syarikat mendapati tenaga kerja tempatan tidak mencukupi selepas membina kilang mereka, keadaan ini bukan sahaja akan melambatkan pelaksanaan projek tetapi juga menjejaskan keyakinan pelabur asing.
Tambahan pula, ketegangan perdagangan antara Amerika Syarikat dan China mungkin akan meningkat lagi. Walaupun sebahagian kapasiti pengeluaran mungkin akan beralih ke Asia Tenggara dalam jangka pendek, ketidakstabilan rantaian bekalan global dalam jangka panjang boleh memberi kesan negatif terhadap keyakinan pelabur.
Oleh itu, matlamat utama zon ini haruslah menjadi hab utama dalam sektor pembuatan canggih, perkhidmatan, dan penjagaan kesihatan di Asia Tenggara, yang mampu menyokong pertumbuhan pesat ekonomi serantau serta mengurangkan risiko akibat perang dagang antara AS dan China. Pada tahun 2023, jumlah KDNK Asia Tenggara mencecah USD3.9 trilion dan dijangka meningkat kepada USD5.2 trilion menjelang 2030. Dengan populasi melebihi 670 juta orang yang semakin meningkat kepada tahap pendapatan pertengahan, kuasa beli pengguna di rantau ini sedang berkembang pesat.
Sekiranya zon ini dapat memanfaatkan pertumbuhan ini dengan baik, bukan sahaja ia dapat mengurangkan kesan risiko perdagangan antarabangsa, malah ia juga boleh menjadikan Johor sebagai hab utama pembuatan berteknologi tinggi dan platform eksport ke pasaran ASEAN.
Zon Ekonomi Khas Johor-Singapura bukan sekadar lambang kerjasama erat antara Johor dan Singapura, tetapi juga merupakan peluang keemasan bagi Johor untuk melonjak ke tahap lebih tinggi dalam sektor pembuatan dan perkhidmatan. Peluang ini tidak akan menunggu lama. Setiap usaha yang dicurahkan hari ini akan menentukan sama ada Johor mampu menjadi permata yang bersinar di rantau ASEAN pada masa hadapan.
Deruan mesin telah pun bergema. Kapal ekonomi gergasi yang membawa harapan bersama Malaysia dan Singapura ini kini sedang belayar mengharungi cabaran. #bangsajohor, adakah anda sudah bersedia?
